Uniwersalny język – taniec

Nie wiem czy istnieje na świecie bardziej ekspresyjna dziedzina sztuki. Ruch, dynamika, opowieść ciała i towarzyszące im emocje, które widoczne są w najmniejszym nawet fragmencie – towarzyszący człowiekowi od zarania dziejów taniec.

To nim ludzie modlili się, wierząc, że jest modlitwą nóg, sprowadzali deszcz w czasie suszy (taniec deszczu), dodawali odwagi przed nadchodzącą walką czy też przyczyniali się do wzrostu urodzaju i pomyślności podczas łowów.

„Taniec jako dziedzina sztuki daje możliwości tworzenia, jako element zycia pozwala się zatracić”

Anna Maciejak

„Czym jest taniec, jeśli nie eksplozją precyzyjnie skierowanej czystej energii naładowanej uczuciem, elektryzującej pasją? Bardziej liryczny niż którykolwiek poemat, okazalszy niż jakikolwiek pejzaż, tancerz maluje linie i kolory, cienie i struktury niewyobrażalnego piękna.”

O popularności tańca wśród ludzi może świadczyć fakt telewizyjnych programów poświęconych tańcu – „You can dance” czy „Taniec z gwiazdami”, a także powstające w wielu miejscach świata szkoły tańca. Wydaje się jednak, że twórcy tych programów i szkół nie odkryli Ameryki, stwierdzając, że człowiekowi potrzebny jest taniec. Prawda ta jest oczywista i niezaprzeczalna.

Pewnego dnia taniec wyszedł także na ulice i stał się elementem artystycznego krajobrazu. Często wykorzystywany jest w przedstawieniach teatralnych, a ruch, rytm i cielesność są elementami składowymi przedstawień.

Taniec jest świetnym sposobem ekspresji służącym do wyrażania emocji, a także najbardziej uniwersalnym i najstarszym językiem świata.

„Tańczyliśmy dla międzynarodowej widowni i… podobaliśmy się, bo taniec to język uniwersalny, pozwalający na kontakt nie na poziomie emocji, a nie słów.”

Gdy o taniec pyta się osoby, które zawodowo lub z pasji „zajmują się” tańcem często słyszy się, że umożliwił on im odkrycie samych siebie, poznanie własnego ciała i jego możliwości.

„Taniec jest najwznioślejszą, najbardziej wzruszającą, najpiękniejszą ze wszystkich sztuk, bo nie jest tylko prostą interpretacją czy wyobrażeniem życia; jest samym życiem.”

Havelock Ellis

„Tańca pod żadną postacią nie można wykluczyć z zakresu jakiegokolwiek szlachetnego kształcenia: tańczyć nogami, ideami, słowami i – czyż trzeba jeszcze dodawać umiejętność tańca piórem?”

Friedrich Wilhelm Nietsche

Parafrazując słowa nieznanego autora można stwierdzić, że pisanie o tańcu jest jak muzyka o architekturze. Żadne słowa nie są w stanie oddać tego, co w tańcu najważniejsze.