4. Jarosław Jagodziński – okiełznać obraz

Od 28 grudnia 1895 roku, kiedy bracia Lumiere wyczarowali kino, a ludzie na  widok „Wjazdu pociągu na stację w La Ciotat” wpadli w popłoch (z obawą przed jadącym, na ekranie, wprost na nich pociągiem), minęło już sporo czasu. Powstała też ogromna porcja filmów i nic nie zapowiada tego, żeby kino kiedykolwiek mogło się  nam znudzić. Jest jeszcze przecież tyle do pokazania, do zobaczenia. W tym celu z pewnością ludzie wiedzeni filmową pasją organizują się w grupy i próbują okiełznać obraz, podobnie jak Jarosław Jagodziński.

18-letni, już dziś, reżyser i operator filmowy jeszcze w szkole podstawowej wspólnie z kolegami założył sekcję filmową. Do nagrywania filmów używali wtedy zwykłej amatorskiej kamery VHS, zaczepiali ludzi na ulicach i wypytywali o różne rzeczy. Potem pojawiła się kamera cyfrowa i filmiki na podstawie lektur szkolnych. W końcu od czegoś trzeba zacząć, ale apetyt rośnie w miarę jedzenia, pasja razem z nim. Jarek doskonalił swoje umiejętności – uczył się montażu, kadrowania i operatorki.

Przez kilkanaście miesięcy udało mu się zrealizować reportaże („Obyczaj”, „2012”, „Wroclove”), filmy reklamowe, prezentacje, relacje dla telewizji internetowej, making of do teledysku, wspomagał również filmy niezależne i duże przedstawienie multimedialne – „Taśmy Seweryna K.”

Obecnie jako inicjator powstania grupy filmowej „Redex” Jarosław Jagodziński jest w trakcie realizowania pierwszego pełnometrażowego filmu – „13 procent” (tu można obejrzeć XIII scen z filmu) – http://redex.info/). Film tworzony jest na podstawie scenariusza Szymona Bogacza. W projekcie uczestniczy 20 osób i pomimo wielkiego zaangażowania każdej z nich premiera filmu nie może się odbyć – chodzi o pieniądze. Jest ekipa, obsada, profesjonalny sprzęt, ale sponsorów brak. Zły to czas dla młodego polskiego kina i młodych ludzi, którym się jeszcze „coś chce”.

„13 PROCENT” jest opowieścią o dramacie młodej dziewczyny Marysi, która nie potrafi odnaleźć się w świecie zdominowanym przez pieniądze i karierę. Nie może zaakceptować tego, że jej rodzice cały swój czas poświęcają pracy i pozostają obojętni na problemy córki. W czasie tego trudnego okresu może liczyć jedynie na starszego, nadopiekuńczego brata Dominika i przyjaciela z dzieciństwa Jarka. Czy nowa koleżanka Marysi i jej towarzystwo okaże się godna zaufania i da dziewczynie poczucie zrozumienia i akceptacji? Tylko za jaką cenę? 13 procent?

„Przyglądając się” zaangażowaniu Jarka Jagodzińskiego w realizację projektów (śledząc chociażby wypowiedzi na specjalistycznych forach internetowych) i wysiłkom, jakie wkłada w pozyskiwanie sponsorów i współpracowników, myślę sobie, że to człowiek z ogromną pasją i świadomością własnych możliwości, bo tylko to pozwala zarażać nią innych, rezygnować z wakacji na rzecz pracy, być cierpliwym (w oczekiwaniu na  znalezienie funduszy na realizację filmu, co trwa już kilka lat) i wierzyć w sukces, mimo wszelkich przeciwności.