Wiesław Lisowski

Architekt, któremu wiele zawdzięcza miasto Łódź. Budynki przez niego zaprojektowane w większości przypadków nie musiały być później przebudowywane i do dzisiaj cieszą oczy mieszkańców tego miasta. Wiesław Lisowski – bo o nim mowa nie urodził się jednak w Łodzi.

Przyszedł na świat w Ząbkach koło Warszawy w roku 1884. Rozpoczął studia wyższe na wydziale architektury w Petersburgu, gdyż w tamtych czasach w stolicy nie istniała czynna placówka kształcąca studentów w tej dziedzinie. Wybrał dwie uczelnie – Akademię Sztuk Plastycznych i Instytut Inżynierów Cywilnych. W 1919 roku (niedługo po ukończeniu studiów) został Miejskim Architektem w Zarządzie Miejskim.

Chociaż ówczesna II Rzeczypospolita miała jasno określone zasady związane z edukacją (była ona obowiązkowa), to w Łodzi nie było odpowiednich budynków, dlatego też ich projektowaniem zajął się Wiesław Lisowski. Niektórzy doszukują się w jego projektach wpływy neoklasycyzmu. W roku 1929 zrezygnował ze swojej funkcji Naczelnika Wydziału Budowlanego Zarządu Miejskiego i postanowił otworzyć własną firmę, która będzie świadczyć usługi związane z projektowaniem oraz architekturą.

Te dwie dziedziny nie były jego jedynymi pasjami, gdyż grał również na instrumencie (wiolonczeli) oraz próbował malować. Ze swoją żoną, Zuzanną Estelą, miał trójkę dzieci (dwie córki oraz jednego syna) i czasami projektował dla tych pierwszych sukienki. Wiele osób docenia przede wszystkim jego wkład w ochronę łódzkich zabytków, a także to, że wykazywał się dużym sercem i przygarniał bezdomne zwierzęta.

Wiesław Lisowski zmarł w 1954 roku, a do najbardziej znanych jego „dzieł” można zaliczyć oryginalny Dom – Pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego (zaprojektowany w 1933 roku). Projekt otrzymał nawet pierwszą nagrodę w konkursie na budynek, w którym będą się mogły mieścić organizacje wojskowe i kombatanckie. Rozpisano go z okazji 40-lecia kariery politycznej Józefa Piłsudskiego. Niestety – obecny wygląd budynku różni się od jego pierwotnej postaci.