Naiwność, która wciąga

 

Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam, Zahir, Czarownica z Portobello, Jedenaście minut, Weronika postanawia umrzeć – bardzo ładne wymowne tytuły, do tego łechcące zmysły okładki, a na nich nazwisko autora – Paulo Coelho. Czy rzeczywiście wartość książek tego brazylijskiego poety i pisarza jest tak duża, że jest on jednym z najlepiej sprzedających się autorów?

A może chodzi o coś innego. Może to zasługa marketingu i promocji, a może  bardziej łatwowierności czytelników, bo jedno co z pewnością można powiedzieć o twórczości Paulo Coelho, to to, że charakteryzuje ją duża naiwność słowna i sprawdzone chwyty literackie.

Pełno jest w książkach tego pisarza różnych zwrotów i sloganów, które  cytowane są wszędzie, gdzie tylko się da, a to za sprawą tego, że brzmią niezwykle przyjemnie. Wypływa z nich optymizm i wielka dawka idealizmu, którego ludziom  najzwyczajniej w świecie potrzeba, podobnie jak przekonania, że jako ludzie możemy sobie ze wszystkim poradzić, przezwyciężając trudności i niepowodzenia. Uwielbiamy o tym czytać.

„Być człowiekiem oznacza mieć wątpliwości i mimo to iść dalej swoją drogą.”

„Brida”

„Zanim umrę, chcę walczyć o życie. Dopóki mogę iść o własnych siłach, pójdę tam, gdzie zechcę.”

„Jedenaście minut”

„Nikt nie może tracić z oczu tego, czego pragnie. Nawet kiedy przychodzą chwile, gdy zdaje się, że świat i inni są silniejsi. Sekret tkwi w tym, by się nie poddać.”

„Piąta góra”

Podobnie jak o tym wszystkim, co tyczy się życia i problemów, które napotyka się na swojej drodze. Dobrze wiedzieć, że to, co zdarza się nam, przytrafia się także innym, że swoimi zmaganiami i przeciwnościami nie jesteśmy sami, że inni też tak mają. Lubimy więc Paula Coelho, bo dotyka słowami tego, co bliskie, nadając  temu literackiego charakteru i dostojności.

„Życie to brutalna, zapierająca dech w piersiach zabawa – jak skakanie ze spadochronem albo niebezpieczna górska wspinaczka.”

„Jedenaście minut”

Jednak, gdy przyjrzymy się tym słowom bardziej dogłębnie, zaprzęgając do pracy naszą racjonalność i realizm świata, zobaczymy, że tak naprawdę są oszustwem, delikatniej pisząc – mamieniem.

„Każdy człowiek na kuli ziemskiej ma skarb, który gdzieś na niego czeka.”

„I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu.”

„Alchemik”

Niektóre fragmenty książek silą się na wielkie mądrości i sentencje i często jako takie są cytowane, pewnie dlatego pisanie Paulo Coelho uznawane jest przez  czytelników i jego fanów za mądre i dojrzałe.

„Wszystkie bitwy naszego życia czegoś nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.”

„Piąta góra”

„Jedynie człowiek szczęśliwy może promieniować szczęściem wokół.”

„Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam”

„– Który dzień w naszym życiu nigdy nie nadchodzi?
– Jutro.”

„Demon i Panna Prym”

„Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.”

„Jedenaście minut”

Gdy z kolei czyta się wywiady, których udzielił Paulo Coelho dla różnych czasopism i jego teksty publikacji (np. w „Zwierciadle”), to ma się wrażenie, że pisarz nie umie inaczej, że slogany sypią mu się z rękawa i potrafi żonglować nimi jak mało kto. Może to więc najzwyklejszy w świecie image artystyczny i pomysł na literackiego siebie.

„Praca jest darem, kiedy pomaga zrozumieć, co robimy, ale może być przekleństwem, kiedy staje się ucieczką przed pytaniem o sens życia.”

„To chęć wędrówki stwarza naszą drogę, jednak gdy zaczynamy podróż w kierunku marzenia, odczuwamy ogromny strach, tak jakbyśmy się czuli zmuszeni wykonać wszystko poprawnie. A przecież jeśli każdy z nas przeżywa własne życie, to kto wymyślił wzorzec poprawności?”

„Zwierciadło”

„My, mężczyźni, powinniśmy poznawać kobiecą stronę własnej duszy. Dzięki temu odkryjemy potęgę intuicji, o której często zapominamy.”

„Na żywo”

A za co Ty lubisz/nie lubisz twórczości Coelho?