Luwr pokazuje sztukę dekoracji

Sto pięćdziesiąt tysięcy obiektów pochodzących z prywatnych kolekcji francuskich kolekcjonerów, pasjonatów, rzemieślników i artystów. Nie ma takiego eksponatu sztuki dekoracyjnej, którego nie można tu znaleźć, nie ma techniki wykonania, która nie znalazłaby odzwierciedlenia na prezentowanych wystawach paryskiego Muzeum Sztuki Dekoracyjnej.

Mieści się w jednym ze skrzydeł kompleksu pałacowego Luwru. Na całość kolekcji składają się głównie obiekty prywatnych ofiarodawców, które są doskonałym zapisem stylu umeblowania i dekoracji typowych dla francuskiej arystokracji i burżuazji na przestzreni wieków. Wchodząc do Muzeum widzi się francuski gust i smak.

Jest to jedyne muzeum, dzięki któremu Francja może zaoferować zwiedzającym tak rozległą panoramę sztuki dekoracyjnej od średniowiecza aż do dziś. Bogactwo wystaw zachwyca, i choć obiektów wciąż przybywa, to można z pełną świadomością stwierdzić, że muzeum o wiele bardziej kładzie nacisk na jakość niż na ilość.

Muzeum zabiera zwiedzających w podróż w czasie, którą wyznaczają liczne prezentacje tematyczne. Najnowsze wystawy to:

3 kwiecień – 5 październik 2008 – Napoleon, symbole władzy

Wystawa prezentuje sztukę dekoracyjną za czasów Napoleona, koncentrując się w szczególności na symbolach władzy Imperium. Zachęca do świeżego spojrzenia na tamte czasy i łączy bogatą kolekcję prestiżowych dzieł (Apollo i Psyche, Łabędź) z innymi głównymi francuskimi zbiorami Châteaux de Fontainebleau, Malmaison, Wersal i Compiègne, Musée de la Céramique de Sèvres, dostarczając pełnego obrazu napoleońskich gustów i wyobrażeń. Wystawa liczy sobie 250 obiektów w tym meble, ceramika, wyroby włókiennicze i tapety.

5 czerwiec – 16 listopad 2008 – Gérard Deschamps. Wodne zabawy

Muzeum Sztuki Dekoracyjnej gościć będzie jednego z największych artystów Nowego Realizmu – Gérarda Deschamps’a. Został on zaproszony do stworzenia serii nadmuchiwanych zabawek – żaglówki, koła ratunkowe, baseny, pływacy , itp.

29 maj – 31 sierpień 2008 – Współczesny design Finlandii

Fińskie wzory stały się popularne w świecie dzięki wielkim mistrzom w okresie międzywojennym – Alvar Aalto (fiński modernistyczny architekt), Kaj Franck (twórca sumienia fińskiego projektu), Tapio Wirkkala (pionier fińskiej sztuki przemysłowej). Synonim czystości, jasności i skandynawskiego drewna sosnowego stał się bardzo modny w Europie od 1950 roku. W ramach wystawy i w związku z tak dużą popularnością fińskiej sztuki muzeum skupiło się na współczesnych fińskich projektantach, mniej znanych opinii publicznej.