Krytyk Adolf Furtwängler
Urodził się 30 czerwca 1853 roku we Fryburgu Bryzgowijskim. Adolf Furtwängler – bo o nim mowa – nie od razu został wybitnym krytykiem, gdyż zajmował się w również innymi rzeczami. Archeologia i wykładanie na uniwersytecie to tylko przykładowe z jego licznych zajęć. Ten niemiecki historyk sztuki zmarł 10 października 1907 roku, ale pozostawił po sobie naprawdę dużo.
Furtwängler urodził się w mieście, w którym nauczał jego ojciec. Nic więc dziwnego, że tak chętnie uczył się nowych rzeczy. Studiował w Lipsku oraz Monachium. To właśnie tam poznał Heinricha Brunna. On opowiedział mu o swojej metodzie porównawczej i Adolf Furtwängler rozwinął ją później w krytyce sztuki.
Jedną z ciekawszych decyzji w jego życiu było podjęcie się prac przy wykopaliskach w Olimpii, które prowadził Schliemann. Miało to miejsce w 1878 roku, a już dwa lata później dwudziestosiedmioletni wówczas Furtwängler, został pracownikiem berlińskiego muzeum. Co ciekawe, lata te wspominał później jako najlepszy okres swojego życia. Po jakimś czasie zaczął również wykładać w tym mieście, by w końcu rozpocząć nauczanie archeologii na uczelni w Monachiom. W międzyczasie pracował przy wykopaliskach na Eginie (greckiej wyspie położonej w Zatoce Sarońskiej), gdzie znaleziono kilka cennych rzeczy z zamierzchłych czasów (były to głównie wyroby ceramiczne).
Wspólnie z Georgiem Loeschcke opublikował w 1879 roku książkę, w której opisane były znalezione w Mykenach przedmioty wykonane z ceramiki. Była to pierwsza na świecie tak kompletna publikacja, która znacznie ułatwiła późniejsze datowanie wykopalisk ceramicznych. Rozróżniono w niej style mykeński i geometryczny oraz skupiono się na wzorach i rysunkach, którym nikt wcześniej nie poświęcił należytej uwagi. Furtwängler był również pierwszą osobą, która brała pod uwagę nawet drobne odłamki zniszczonych naczyń.
Żoną historyka była Adelheid Wendt, za którą wyszedł w 1885 roku. W tym czasie opublikował także dwutomowy katalog greckiej ceramiki, który zatytułował: „Antikensammlung Berlin Beschreibung der Vasensammlung im Antiquarium”. Osiem lat później wydał publikację poświęconą autorom greckich rzeźb antycznych i to właśnie ta publikacja przyniosła mu sławę. Rozpoznał bowiem wielu nieopisanych wcześniej twórców, natomiast w roku 1891 opracował nową rekonstrukcję rzeźby Atena Lemnia, która do dzisiaj stoi w jednym z muzeów znajdujących się w Dreźnie.
Gdy Furtwängler umarł (w 1907 roku złapał dyzenterie – zakaźną chorobę jelit), niektóre z jego prac były kontynuowane przez Friedricha Hausera, a prowadzone przez niego badania przejęło kilku jego uczniów. Adolfa Furtwänglera pochowano w Atenach.