Nicolae Grigorescu: mistrz pędzla z XIX wieku

Nicolae Grigorescu urodził się 15 maja 1838 roku w ubogiej rodzinie w Pitaru. Być może to właśnie trudne początki jego życia ukształtowały w nim determinację i pasję do sztuki. Wkrótce przeniósł się do Bukaresztu, gdzie rozpoczął naukę jako pomocnik malarza ikon. Już jako młody chłopiec wyróżniał się talentem, co zwróciło uwagę mecenasów sztuki.

Jednym z kluczowych momentów w jego życiu była podróż do Paryża w 1861 roku, dzięki stypendium. W tamtych czasach Paryż był miejscem, gdzie spotykały się największe artystyczne umysły świata. Grigorescu studiował w École des Beaux-Arts i czerpał inspirację od wielkich impresjonistów, takich jak Jean-Baptiste-Camille Corot. Czas spędzony wśród francuskiej awangardy znacząco wpłynął na jego styl, który stał się bardziej swobodny, z naciskiem na światło i barwę.

Podczas Wojny Rosyjsko-Tureckiej w latach 1877-1878 Grigorescu został malarzem wojennym. Jego obrazy z tego okresu dokumentują realia życia żołnierzy, ich codzienność oraz dramatyzm pola bitwy. Dzieła te były nie tylko świadkami historii, ale też cieszyły się dużym uznaniem i przyniosły mu szerokie uznanie.

Jego sztuka często sięgała do korzeni rumuńskiej wsi. Grigorescu uwielbiał malować pejzaże i sceny wiejskie, w których dominowała ciepła paleta barw. Jednym z jego najbardziej znanych obrazów jest „Car cu boi” (Wóz z wołami), który ukazuje spokojny rytm życia na wsi. Jego podejście do tematyki wiejskiej i sposób przedstawiania prostoty życia stały się jego znakiem rozpoznawczym.

Grigorescu był także portrecistą. Jego portrety charakteryzowały się dużą wrażliwością i umiejętnością uchwycenia duszy modeli. Malarz unikał zbędnego patosu, skupiając się na prawdziwych emocjach i charakterystycznych cechach postaci.

Pod koniec życia, artysta osiedlił się w wiosce Câmpina, gdzie oddawał się malowaniu pejzaży. Jego prace z tego okresu pokazują pełnię dojrzałości artystycznej, łącząc subtelność wykonania z głęboką empatią dla przedstawianych tematów.

Nicolae Grigorescu zmarł 21 lipca 1907 roku w Câmpina, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny. Jego obrazy są do dziś cenione i wystawiane w najważniejszych galeriach sztuki Rumunii, przyciągając uwagę zarówno badaczy, jak i miłośników sztuki. Wywarł znaczący wpływ na rozwój malarstwa rumuńskiego i jest uważany za jednego z prekursorskich artystów narodowych.